汉宫春·吏隐南昌拼音版、注音及读音：

文学家：徐鹿卿

hàn gōng chūn lì yǐn nán chāng

汉宫春·吏隐南昌

lì yǐn nán chāng，wèn pán gēn jǐ shì，zhǎng zǐ sūn zhī。xiān fēng dào gǔ rú cǐ，xìn bù wú qī。sù zī qīng guó，nán hūnzuò jué qiān qī。suàn hǎo yǔshuǐ xiān zuò pèi，yòu hái hèn bù tóng shí。suì wǎn xún méng yǒu jǐ，zǎo lán cí xiāng pǔ，zhú xiè dōng lí。zì xiàng yuè zhōng nòng yǐng，xuě lǐ píng shī。jiǎo shēng chuī dòng，zhè yì tiānqīng xìng guān shuí。gāng huàn qǐchì sōng gū zhú，cǐ xīn wéi xǔ jūn zhī。
吏隐南昌，问盘根几世，长子孙枝。仙风道骨如此，信不吾欺。素姿倾国，□难昏、坐觉愆期。算好与、水仙作配，又还恨不同时。岁晚寻盟有几，早兰辞湘浦，竹谢东篱。自向月中弄影，雪里评诗。角声吹动，这一天、清兴关谁。刚唤起、赤松孤竹，此心惟许君知。